| 总结: | Kajian ini dijalankan bertujuan untuk melihat pengaruh dan hubungan kaedah
permainan dan nyanyian terhadap sikap murid Pendidikan Islam. Responden terdiri
daripada 240 orang murid tahun Lima di 11 buah sekolah rendah kebangsaan, di
daerah Tuaran telah dipilih. Data yang dikumpul dianalisis secara deskriptif dan
inferensi menggunakan perisian SPSS 21.0. Statistik deskriptif melibatkan
pengukuran min, sisihan piawai, manakala statistik inferensi melibatkan ujian-t
tidak bersandar, korelasl Pearson dan regresi berganda untuk menguji hipotesishipotesis
kajian. Melalui soal selidik yang yang diberikan, responden diminta
menjawab 26 item pelaksanaan aktiviti permainan dan nyanyian yang dijalankan
oleh guru dan 12 item tentang sikap murid terhadap mata pelajaran Pendidikan
Islam. Secara keseluruhannya, tidak terdapat perbezaan yang signifikan dalam
kalangan responden lelaki dan perempuan bagi kedua-dua varia bel kaedah dan
sikap murid. Dapatan kajian mendapati terdapat hubungan yang positif tetapi
sederhana antara kaedah permainan dan nyanyian dengan sikap murid bagi mata
pelajaran Pendidikan Islam. Selain itu, analisis regresi mendapati hanya terdapat
kaedah permainan yang mempengaruhi secara signifikan terhadap sikap murid iaitu
sebanyak 21.1 peratus. Dapatan kajian ini memberikan implikasi kepada kaedah
pengajaran dan pembelajaran yang digunakan oleh guru Pendidikan Islam iaitu
bagi meningkatkan sikap murid, seharusnya pendekatan pengajaran berpusatkan
murid diamalkan agar dapat membentuk sikap yang positif dalam kalangan murid
untuk mempelajari mata pelajaran Pendidikan Islam.
|
|---|
